آریان مریدی؛ نامی که خاموش نشد
آریان مریدی ، جوان ۱۹ ساله از ثلاث باباجانیِ کرمانشاه، یکی از هزاران صدای خاموش‌نشده قیام ۱۴۰۱ بود. او متولد ۸ مهر ۱۳۸۲ بود و دانش‌آموز سال چهارم رشته علوم انسانی، در آستانه کنکور و آینده‌ای روشن.
غزاله قاسمی؛ صدای خاموش‌شده‌ای در شب‌های اعتراض | آنچه بر او گذشت
در پاییز پر التهاب ۱۴۰۱، یکی دیگر از چهره‌های معترض ایران در سکوت و ابهام به خاک سپرده شد. غزاله قاسمی، زن جوانی از پایتخت، که زندگی‌اش به‌طرز مشکوکی در جریان اعتراضات سراسری پایان یافت، به نمادی دیگر از بی‌عدالتی در جمهوری اسلامی تبدیل شد.
غزاله قاسمی کی بود؟
غزاله قاسمی، متولد حدود سال ۱۳۷۵، یک دختر ۲۶ ساله، فارغ‌التحصیل رشته زیست‌شناسی و شاغل در یک کلینیک دامپزشکی در تهران بود. او نه یک فعال سیاسی شناخته‌شده، بلکه یکی از هزاران شهروندی بود که در اعتراضات مهرماه ۱۴۰۱ به خیابان آمد تا در کنار مردم فریاد آزادی سر دهد.
چه بر سر او آمد؟
در شب ۹ مهر ۱۴۰۱، غزاله در یکی از تجمع‌های اعتراضی در تهران شرکت کرد. طبق روایت نزدیکانش، او بر اثر ضربه شدید به ناحیه سر دچار خونریزی مغزی شد و به بیمارستان منتقل گردید. ساعاتی بعد، جانش را از دست داد.
در حالی که منابع نزدیک به خانواده او از ضربه مستقیم به سر سخن می‌گویند، رسانه‌های حکومتی علت فوت او را "تصادف" عنوان کردند—روایتی که با شک و انکار عمومی مواجه شد.
خاکسپاری و یادمان
پیکر این زن جوان در قطعه ۲۳ بهشت‌زهرا تهران، ردیف ۹۹، شماره ۳۸ به خاک سپرده شد. محل دفنی که اکنون به نشانه‌ای از هزاران داستان ناگفته از نسلی ستمدیده تبدیل شده است.
چرا غزاله قاسمی مهم است؟
غزاله نه اولین و نه آخرین نام از قربانیان بی‌صدای جنبش زن، زندگی، آزادی است. اما یاد او—همانند نیکا شاکرمی، مهسا امینی و دیگر جان‌باختگان—یادآور آن است که بهای آزادی در ایران امروز، جان‌های جوانی‌ست که در تاریکی خاموش می‌شوند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر