شهید راه آزادی ترانه موسوی

ترانه موسوی روز ۷تیر سال۸۸ در تهران دستگیر شده و روز ۲۵تیر۸۸ پیکر نیم‌سوخته او در اطراف قزوین پیدا شد.

ترانه موسوی ۲۸ساله آموزشگاه آرایشگری داشت، روز هفتم تیر در خیابان شریعتی، هنگامی که منتظر یکی از دوستان خود بوده تا به مسجد قبا برود توسط مأموران حکومتی دستگیر می‌شود. در هنگام دستگیری، دوست وی که به محل قرار نزدیک می‌شده از دور وی را می‌بیند. ترانه را سوار به ون می‌برند. همچنین چند نفر از دستگیرشدگان واقعه مسجد قبا در تماس‌هایی با خانواده‌ وی، خبر دستیگری‌اش را به آنان اطلاع می‌دهند. 

بر اساس گزارشات، وی توسط نیروهای لباس شخصی در ساعت۶ بعدازظهر دستگیر شده است. نفراتی که همزمان با ترانه دستگیر شدند را به مرکز پلیس نوبنیاد منتقل کردند اما این مزدوران، ترانه را به یک ساختمان در نزدیکی حسینیه ارشاد بردند.

پس از حدود سه هفته که خانواده ترانه از وی بی‌خبر بودند، فردی ناشناس در تماس تلفنی به مادر ترانه گفت دخترش در بیمارستان خمینی کرج بستری است. آنها دلیل بستری بودن وی در بیمارستان را تصادف و خونریزی عنوان کردند. در پی این تماس تلفنی، خانواده ترانه موسوی به آن بیمارستان مراجعه کردند اما نتوانستند او را بیابند. مسئولان بیمارستان گفتند شخصی با این نام در این بیمارستان بستری نیست. اما یکی از کارکنان بیمارستان به آنها گفت لباس شخصی‌ها خانمی با مشخصات ظاهری ترانه را در حالی که بیهوش بود به بیمارستان آوردند و در همان حال بیهوشی او را برگرداندند.

سرانجام پیکر نیم سوخته ترانه بعد از تجاوز و قتل توسط نیروهای پلید لباس شخصی و بسیج در اطراف قزوین پیدا‌ می‌شود.

روز یکشنبه اول شهریور۸۸ در روستای وازیوار از توابع چمستان در استان مازندران دهها نفر از خانواده و نزدیکان شهید راه آزادی «ترانه موسوی» یک مراسم کوچک در مسجدی به مناسبت چهلم او برگزار کردند. پدر ترانه موسوی یک هفته بعد از حادثه ترانه، سکته و فوت کرده بود و در هنگام مراسم نیز حدود ۱۰ روز بود که از مادرش هم خبری نبود و این مراسم توسط خانواده درجه دو ترانه از جمله عمو و عمه‌های او برگزار گردیده است. خانواده ترانه تحت فشار نیروهای امنیتی اصرار به بی سر و صدا برقرار کردن مراسم داشتند. هنگام مراسم نیروهای امنیتی و لباس شخصی در این محل حضور داشتند و منطقه را کنترل می‌کردند.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96

اشتراک:

بیشتر بخوانید

خانواده شهدا بر سر مزار عزیزانشان در سالگرد قیام 88

آن کلاغی که پرید از فراز سر ما و فرو رفت در اندیشه آشفته ابری ولگرد  
و صدایش همچون نیزه کوتاهی پهنای افق را پیمود 
خبر ما را با خود خواهد برد به شهر
همه می دانند همه می دانند 
که من و تو از آن روزنه سرد عبوس باغ را دیدیم و از آن شاخه بازیگر دور از دست سیب را چیدیم
همه می ترسند همه می ترسند 
اما من و تو  به چراغ و آب و آینه پیوستیم و نترسیدیم

اشتراک:

بیشتر بخوانید

به یاد شهدای خرداد88

با درود بيکران به روان شهدای راه آزادی و آنانکه جان و زندگي خود را فدای گرانبهاترين ارزش ناب حيات کردند

ما تشنگان نور و آفتاب
درامتداد پايان اين راه
به پيش می رويم
هرچند اين راه پرفراز
خون تازه بخواهد باز
به دلیل اینکه از این شهدای راه آزادی عکسی در دست نیست اسامی این عزیزان را منتشر کردیم.

اشتراک:

بیشتر بخوانید

آزادي عشق سوزان

از 30 خرداد 60 تا 30 خرداد 88 و تا همين امروز...

 به ياد قيام بزرگ مردم ايران در 30 خرداد 88 و شهداي راه آزادی اين روز:سعيد عباسي،بهمن جنابي،علي فتحعليان،ندا آقا سلطان،مسعود هاشم زاده،اشكان سهرابي
از 30 خرداد 60...
براي مردم ما كه تاريخي پر از كشاكش با استبداد دارند، بيش از صد سال است كه آزادي يك عشق سوزان، و يك آرمان ملي است.و هر چند شبِ تيره و تار حاكم بر ميهن طولاني باشد, باز شعلة اين عشق سوزان از اعماق تاريكيها سر ميكشد و افروختن آغاز ميكند.عشق به آزاديخواهي همواره شعله ور است و جوانان ايران سطرهاي كتاب نبرد با هيولا را با خون خود مي نويسند.
از 30 خرداد 60 تا 30 خرداد 88 و تا همين امروز، اين داستان نبرد خستگي ناپذير يك خلق براي آزادي است...

با ما در كانال تلگرام پيشتازان راه آزادي همراه باشيد

Telegram.me/shahidanAzadi

اشتراک:

بیشتر بخوانید

شهيد راه آزادي شلير خضری

شهید قیام شلیر خضری دختر دانشجوی 27ساله اهل پيرانشهر روز ۲۶ خرداد در میدان بهارستان تهران (منابعی نیز مکان کشته شدن وی را دانشگاه تهران می دانند)، جان خود را از دست داده است. پيكر شلير در شهر پيرانشهرتوسط خانواده اش به خاك سپرده شد

اشتراک:

بیشتر بخوانید

شهيد راه آزادي مبینا احترامی

شهید قیام مبینا احترامی دانشجوی بهبهانی دانشگاه تهران در جریان حمله افراد موسوم به لباس شخصی‌ها به کوی دانشگاه در شامگاه ٢۴ خرداد مورد حمله وضرب و شتم قرار گرفته و جان خود را از دست داد. پیکر وي بدون اطلاع خانواده به صورت مخفیانه به خاك سپرده شد.

اشتراک:

بیشتر بخوانید

شهید راه آزادی مصطفی کاشانی‌رسا

مصطفی کاشانی‌رسا در جریان اعتراضات سراسری۸۸ توسط نیروهای امنیتی جان خود را از دست داد.

مصطفی کاشانی یکشنبه شب ۲۲خرداد هنگام سردادن شعار الله اکبر روی پشت بام يك ساختمان دراثر تهاجم نیروهای امنیتی كشته شد. مهاجمین به ساختمان پس از شلیک گلوله، او را از بالای پشت‌بام به پائین پرتاب کردند که دراثر شدت جراحات وارده جان سپرد. او تنها فرزند پسر خانواده‌اش بود و دو خواهر بزرگتر از خود داشت. خانواده وی در اثر فشار و تهدید نیروهای امنیتی نتوانستند مراسم ختم و بزرگداشت او را در مسجد نزدیک محل سکونت برپا دارند و به‌ناچار مراسم ختم او در مسجدی در سیدخندان برگزار شد.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96

اشتراک:

بیشتر بخوانید

بر دستان کارگران بوسه باید زد نه شلاق بر تن رنجورشان.

گوهر عشقی مادر کارگر شهید ستار بهشتی طی بیانیه‌یی که در شبکه‌های اینترنت انتشار یافت نوشت:
زمانه‌ی عجیبی است! 
پول نفت و مالیات مردم را خرج خرید شلاق می‌کنند تا فرزندان این سرزمین را به جرم شادمانی حد زنند! 
دکتر معالج فرزندم را که در زندان آثار شکنجه را تأیید کرده بود، به جرم صداقت و داشتن شرافت محکوم می‌کنند.
بی شرافتان هم پیاله خویش را که میلیارد میلیارد دزدی می‌کنند، نه تنها محکوم نمی‌کنند، بلکه سکوتی عمیق حاکم می‌کنند تا نکند کثافت کاریهایشان برملا شود.
کارگران شریف و زحمتکش را به جرم طلب حق خود شلاق می‌زنند، تا درس عبرتی باشد برای دیگر حق جویان، اما زهی خیال باطل.
بر دستان کارگران بوسه باید زد نه شلاق بر تن رنجورشان.
من گوهر عشقی، سکوت شکنجه را در هم میشکنم! 
زندگی را به مردم باز گردانید.
حاکمی که فکر می‌کند با ایجاد رعب و وحشت می‌تواند مردم را ساکت و دین خدا را گسترش دهد نه دین دارد و نه عدالت برای ادامه حاکمیت.
فرزندان این سر زمینِ گرفتار شده به بلای جهالت حاکمان، حق زیستن دارند و هیچ‌کس یارای گرفتن این حق طبیعی را ندارد.
در همه جای دنیا حاکمان برای رفاه مردم خویش از هیچ کاری دریغ نمی‌کنند در کشور ما اما، برای آزار مردم از هیچ کاری دریغ نمی‌کنند.
به بهانه ایجاد امنیت راه را بر مردم می‌بندند و با چوب و قمه به‌جان مردم می‌افتند و هر آنچه را که لایق خودشان است به مردم حوالت می‌دهند.
به‌عنوان یک مادر می‌گویم بی‌شک مادران شما از زایشتان شرمسارند و نفرین ابدی بر شما خواهند کرد.
دین خدا را دستمایه فروتنی کنید نه فرومایگی.
و اما فقهای دین شرمتان باد از سکوت ننگین امروزتان.
نفرین خدا بر خود فروختگان و ترس زدگان از دیکتاتوری.


با ما در كانال تلگرام پيشتازان راه آزادي همراه باشيد

Telegram.me/shahidanAzadi

اشتراک:

بیشتر بخوانید

عکس به یادماندنی از ریحانه جباری

روزیکه ریحانه جباری در محل قتل امیرکبیر عکس یادگاری انداخت شاید نمی دانست که او خود نیز قربانی طناب دار حاکمان ظالم خواهد بود. 

شعله پاکروان در یادداشت کوتاهی نوشته است:
نوروز75 یا 76 از تهران تا شیراز را رفتیم و از تاریخ گفتیم . دختری که تحت تاثیر آموزشهای معلم بی نظیرش بود . زنی که به کتابهای درسی بسنده نمیکرد و به دانش آموزانش فکر کردن را میاموخت و کلاس تاریخ را از ریاضی و علوم مهمتر میدانست. در هر شهری که توقف میکردیم در باره ی افراد مهم و تاریخ آن مکان صحبت میکردیم . بلیط های ورودی هر مکان و اگر بروشوری بود یادگار سفر به آن شهر بود که بعضی هایش هنوز هم هست.
در کاشان داستان قتل امیرکبیر و نوشتن قرارداد در بستر بیماری و اقامت دوماهه طرابوزان و جوش و خروشش برای منافع ایران را برایش گفتم . سوال اصلی ش این بود که مگر ناصرالدین شاه احمق بود که نفهمید این صدراعظم چه گوهری است؟ معلمش برایشان از دارالفنون گفته بود و کوتاه کردن دست درباریان از خزانه دولت . کنجکاو بود بداند امیر چگونه کشته شده . میترسیدم از رگ زدن بگویم . چرا که دو دختر کوچکترم با چشمهای باز نگاه میکردند . آخرش گفتم لابد با شمشیر . مثل فیلمهای جنگی.
کنجکاوم بدانم از زحمات امیرکبیر کدامشان هنوز هست . 
دست درباریان که ...!!سالهای اخیر هم که نام امیرکبیر به حراج گداشته شد و هر فرد سیاس را امیرکبیر نامیدند.


با ما در كانال تلگرام پيشتازان راه آزادي همراه باشيد
Telegram.me/shahidanAzadi

اشتراک:

بیشتر بخوانید