خانواده شهدا بر سر مزار عزیزانشان در سالگرد قیام ۸۸

آن کلاغی که پرید از فراز سر ما و فرو رفت در اندیشه آشفته ابری ولگرد  
و صدایش همچون نیزه کوتاهی پهنای افق را پیمود 
خبر ما را با خود خواهد برد به شهر
همه می دانند همه می دانند 
که من و تو از آن روزنه سرد عبوس باغ را دیدیم و از آن شاخه بازیگر دور از دست سیب را چیدیم
همه می ترسند همه می ترسند 
اما من و تو  به چراغ و آب و آینه پیوستیم و نترسیدیم