با یاد مهدی دائمی، شهید مظلوم قیام آبان
مهدی دائمی، جوانی ۲۵ساله از روستای آجی‌بوزایه لشت‌نشا در رشت و تنها فرزند خانواده، زندگی ساده‌ای داشت؛ در شهریار یک سوپرمارکت کوچک داشت و با دسترنجش زندگی می‌گذراند.
اما روزی رسید که دیگر نمی‌شد بی‌تفاوت ماند. آبان ۱۳۹۸، مردم در خیابان‌ها فریاد زدند.
مهدی هم به جمع آن‌ها پیوست؛ بی‌هیچ سلاحی، فقط با قلبی سرشار از امید و اعتراض.
در سرآسیاب ملارد کرج، نیروهای امنیتی به سمت مردم یورش بردند.
گلوله‌ای به کلیه مهدی نشست. مردم او را به بیمارستان رساندند، اما جراحت عمیق‌تر از توان یک بدن جوان بود.
فردای همان روز، در روز تولدش، در آغوش مادرش چشم بست.
او با دو گلوله و بی‌هیچ سلاحی شهید شد.
مادرش همان‌جا بود. با دستانش روی سینه پسرش فشار آورد تا خون نرود، ولی خون رفت... و با آن، رویاهای یک خانواده هم پرپر شد.
در پستی دردناک، مادر مهدی نوشت:
«دل تیدو سگت تنگه برات پسر... محبت این سگ شرف داره به اون کسی که قلب تو رو نشونه گرفت.»
آبان گذشت، اما صدای آن گلوله‌ها هنوز در خیابان‌ها پژواک دارد.
و مهدی، یکی از ۱۵۰۰ ستاره‌ای‌ست که در آن شب تاریک، آسمان آزادی را روشن کرد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر