ساناز حکیمی کشاورز، متولد ۱۹ تیر ۱۳۷۶ در کرج، بانویی جوان، پرتلاش و باانگیزه بود که به‌عنوان مهماندار هواپیمایی ماهان، بخشی از زندگی‌اش را در آسمان‌ها می‌گذراند. اما پرواز واقعی او نه در مسیرهای هوایی، بلکه در آسمان آرمان آزادی شکل گرفت.
با آغاز خیزش سراسری مردم ایران در سال ۱۴۰۱، ساناز نتوانست در برابر رنج و فریاد مردمش بی‌تفاوت بماند. او، مانند هزاران زن و مرد شجاع، به خیابان آمد تا در کنار دیگر معترضان فریاد آزادی سر دهد و نشان دهد که حتی آنان که به ظاهر زندگی آرام و حرفه‌ای دارند، درونشان آتشی برای عدالت می‌سوزد.
در غروب ۲۷ آبان ۱۴۰۱، در یکی از تجمعات اعتراضی در شهر کرج، ساناز هدف شلیک مستقیم نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفت. گلوله‌ای که قلب ساناز را نشانه گرفت، نه‌تنها جان او را گرفت، بلکه گواهی شد بر حقیقت دردناک استبداد و سرکوب.
ساناز رفت، اما نام او ماندگار شد. لبخند او، تصویر پرشورش در یاد مردم باقی ماند و او تبدیل شد به نماد شجاعت، بیداری و ایستادگی نسلی که زندگی‌اش را فدای آینده‌ای آزاد کرد.
او یکی از هزاران شهید بی‌نام و نشان نیست. او دختری بود از جنس امید، از تبار زندگی. پروازی که آغاز شد، اما فرودی نداشت؛ چرا که ساناز نه در خاک، که در دل میلیون‌ها ایرانی خانه کرده است.
یادش گرامی، نامش جاودانه
ساناز حکیمی؛ پروازی که هرگز فرود نیامد
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر