آریان مریدی؛ نامی که خاموش نشد
آریان مریدی ، جوان ۱۹ ساله از ثلاث باباجانیِ کرمانشاه، یکی از هزاران صدای خاموش‌نشده قیام ۱۴۰۱ بود. او متولد ۸ مهر ۱۳۸۲ بود و دانش‌آموز سال چهارم رشته علوم انسانی، در آستانه کنکور و آینده‌ای روشن.
پزشکی که حقیقت را دید و بهای افشای آن را با جان پرداخت
با یاد شهید قیام، رامین پوراندرجانی، جوان ۲۶ ساله‌ای از تبریز که شرافت پزشکی را با خون خود امضا کرد. او پزشک وظیفه در بازداشتگاه کهریزک بود؛ جایی که نامش با شکنجه، جنایت و بی‌عدالتی گره خورده است.
رامین برخلاف سکوت مرگبار اطرافیان، تصمیم گرفت بایستد. او شاهد مستقیم فجایعی بود که در کهریزک رخ داد؛ از معاینه‌ی پیکرهای مجروح و جان‌باخته تا ثبت آثار شکنجه. وجدانش اجازه نداد که این واقعیت‌ها در سکوت دفن شوند.
پس از ارائه اطلاعاتی درباره‌ی این جنایات به مقامات رسمی، نگران جان خود شده بود. بارها به اطرافیان هشدار داده بود که ممکن است به‌زودی برای همیشه ساکتش کنند. و چنین شد.
در ۱۹ آبان ۱۳۸۸، جسد بی‌جان او در بهداری نیروی انتظامی تهران پیدا شد. ابتدا گفتند سکته قلبی، بعد اعلام کردند مسمومیت دارویی. در نهایت پزشکی قانونی نیز "مسمومیت" را تأیید کرد. اما چرا اجازه کالبدشکافی داده نشد؟ چرا حقیقت پشت دیوار سکوت دفن شد؟
رامین، فقط یک پزشک نبود؛ او صدای دردمند قربانیانی بود که امکان سخن گفتن نداشتند. و همین صدا، جانش را گرفت.
رامین پوراندرجانی، نماد شرافت، وجدان و مقاومت در برابر بیدادگری شد. او شهید راه حقیقت است؛ گواهی زنده بر این‌که حتی در تاریک‌ترین لحظات، روشنایی انسانیت خاموش نمی‌شود.
یادش گرامی، راهش پررهرو
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر