دانیال محمدی، فرزند رنج و غیرت سرزمین جوانرود، در آبان خونین ۱۳۹۸، به بلندای فریاد یک ملت ایستاد و جان باخت.
او یکی از هزاران جوانی بود که دیگر تاب نیاورد؛ تاب دیدن گرانی، ستم، سرکوب، و بی‌عدالتی. وقتی قیمت بنزین بالا رفت، شعله‌ی خشم مردم زبانه کشید و خیابان‌ها از فریاد آزادی لبریز شد. دانیال نیز، مانند هزاران دل آگاه، پا به میدان اعتراض گذاشت، بی‌سلاح، اما با امید.
اما پاسخ حاکمیت، گلوله بود. نیروهای سپاه، بی‌هیچ ترحمی، گلوله‌های جنگی را به‌سوی مردم نشانه گرفتند. دانیال، یکی از همان بی‌شمارانی بود که در آن روز با اصابت گلوله‌ای مرگبار، در خاک افتاد، اما صدای بلندش هنوز در کوچه‌های جوانرود، در ذهن مردم، و در قلب تاریخ جاری‌ست.
او فقط یک نام نیست؛ دانیال، نماد نسلی‌ست که نمی‌خواهد تسلیم شود. نسلی که جان می‌دهد، اما فریادش را پس نمی‌گیرد.
آبان ۹۸، زخم ماندگار تاریخ ماست. و دانیال، یکی از روشن‌ترین شمع‌های این شب تاریک.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر