دست به مزار زدند؛ خیال کردند با شکستن سنگی، صدای حقیقت را خاموش می‌کنند. اما شکستن کتیبه‌ی مزار نیکا شاکرمی، تنها پرده‌ای دیگر از چهره‌ی وحشی و درمانده‌ی سرکوب‌گران را کنار زد.
نیکا شاکرمی، یکی از چهره‌های درخشان قیام ۱۴۰۱، با خون پاکش سند ایستادگی شد. حالا مادرش با همان شجاعت فرزندش، زبان مردم شده و گفته است: «شما چیزی از نیکا کم نکردید، فقط خودتان را بیشتر به لجن کشیدید. ملت ما می‌بیند، به خاطر می‌سپارد و روز حساب نزدیک است.»
در برابر حافظه‌ی ملتی که بیدار شده، نه سنگ‌شکنی کاری از پیش می‌برد و نه حذف و تهدید. این خاک پر از نیکاست، و این نسل، دیگر زنده و هوشیار است.
نیکا زنده است، حتی بی‌سنگ مزار.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر