روایت یک پدر ایستاده

 

شاهو بهمنی، متولد ۲۵ تیر ۱۳۶۵ در سنندج، مردی زحمت‌کش و شریف بود. سال‌ها با یک خودروی باربری کار می‌کرد و با وجود عمل دیسک کمر و توصیه پزشکان به استراحت، برای تأمین معاش خانواده‌اش ساعت‌های طولانی رانندگی می‌کرد. او با اراده‌ای محکم و قلبی مهربان، تلاش می‌کرد در کنار خانواده‌اش بایستد و زندگی آبرومندانه‌ای بسازد.

پس از رخدادهای سال ۱۴۰۱، شاهو مانند بسیاری از مردم نسبت به وضعیت جامعه حساس و نگران بود. در جمع‌های اعتراضی حضور پیدا می‌کرد و با وجود آسیب‌هایی که دیده بود، از حمایت مردم دست نکشید. او پدری مهربان و انسانی شریف بود که همیشه یادآوری می‌کرد انسانیت، همراهی و همبستگی ارزش‌هایی هستند که باید از آن‌ها پاسداری کرد.

در تاریخ ۲۶ آبان ۱۴۰۱، هم‌زمان با تجمعاتی که برای گرامی‌داشت جان‌باختگان برگزار شده بود، شاهو هدف نیروهای امنیتی قرار گرفت و جان خود را از دست داد. خانواده‌اش پس از تلاش‌های بسیار توانستند پیکر او را در روستای پدری‌اش، تازه‌آباد آصف، به خاک بسپارند.

دوستان و نزدیکانش از او به‌عنوان انسانی با روحیه همبستگی، امید و باور به اتحاد یاد می‌کنند؛ مردی که معتقد بود حمایت از یکدیگر می‌تواند جامعه را به سمت روزهای روشن‌تر ببرد.

با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96