گسترش فریاد؛ ۵۵ زندان در هفته نودوششم
در هفته نودوششم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، فریاد اعتراض زندانیان در سراسر ایران گسترده‌تر از همیشه طنین‌انداز شده است. در حالی که دستگاه سرکوبگر حاکم برای بقای خود با شتابی بی‌سابقه، ماشین مرگ را فعال‌تر از هر زمان کرده، زندان مرکزی بیرجند نیز به جمع ۵۴ زندان دیگری پیوست که پیام استوار «نه به اعدام» را از پشت دیوارهای آهنین به جامعه می‌رسانند؛ تا شمار زندان‌های مشارکت‌کننده به ۵۵ زندان برسد.
این گسترش، در شرایطی رخ می‌دهد که حکومت ضدبشری با تشدید اعدام‌ها، نبود دادرسی عادلانه، و استفاده از اعدام به‌عنوان ابزار ارعاب، نقض آشکار حقوق بنیادین انسان و مصداق جنایت علیه بشریت را رقم زده است. تصویب هفتادودومین قطعنامه ملل متحد نیز همین حقیقت را تأیید کرد:
۱. به‌رسمیت شناختن قتل‌عام ۱۳۶۷ و هشدار نسبت به تکرار آن.
۲. محکومیت موج بی‌سابقه اعدام‌ها و استفاده سیاسی از آن.
با وجود این محکومیت جهانی، روند کشتار متوقف نشد؛ صدور حکم اعدام برای محمدمهدی سلیمانی، از بازداشت‌شدگان خیزش ۱۴۰۱، نمونه‌ای از الگوی ثابت حذف معترضان است. تنها در ماه آبان، ۳۱۱ اعدام به ثبت رسیده که از زمان قتل‌عام ۶۷ سابقه نداشته است؛ و از ابتدای سال ۱۴۰۴ تاکنون، ۱۴۷۹ نفر به دار آویخته شده‌اند.
با وجود تهدید، بازداشت، احضار و فشارهای سنگین امنیتی، خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام هر هفته در خیابان‌ها می‌ایستند و از جان عزیزان خود دفاع می‌کنند؛ مقاومتی که نیازمند حمایت گسترده مردم و جامعه جهانی است.
سه‌شنبه ۴ آذر ۱۴۰۴، زندانیان ۵۵ زندان کشور—زندان اوین و قزلحصار تا تبریز، کرمانشاه، زاهدان، سنندج، ارومیه و بیرجند—در اعتراض به اعدام‌ها در اعتصاب غذا هستند؛ صدایی واحد علیه ماشین مرگ و برای نجات جان انسان‌ها.
هفته نودوششم
سه‌شنبه ۴ آذر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
نظرات
ارسال یک نظر