آمنه شهبازی فرد حدود سی‌و‌چهار ساله و خانه‌دار بود. او مادر سه فرزند – دو پسر و یک دختر – بود و زندگی‌اش در ساده‌ترین شکل خود ادامه می‌یافت. در روز ۲۷ آبان ۱۳۹۸، برای تهیه دارو برای فرزند بیمارش از منزل خارج شد.
او بی‌درنگ به کمک مجروح رفت و مشغول بستن زخمش شد. اما از پشت، گلوله‌ای مستقیم به گردنش اصابت کرد و زندگی‌اش خاموش شد. خانواده‌اش چند روز ندانستند کجاست او، تا اینکه در بیمارستانی شناسایی شد. هنگام تحویل پیکر، مواردی مطرح شد که در جواز دفن آورده شده که او بر اثر شکستگی جمجمه مرده است، در حالی که جای گلوله در گردنش دیده شده بود.
آمنه مادری که در میانه‌ی آشوب و درد، انتخاب کرد که انسانیتش را ترجیح دهد. وقتی جامعه‌ای فراموش می‌کند که مادران هم قربانی می‌شوند، صدایشان را باید بلند کرد — تا نامشان زنده بماند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر