داریوش ریگی جوان بلوچ و آزاداندیش، متولد ۸ فروردین ۱۳۷۹ بود. از همان دوران نوجوانی نشان داد که در زندگی‌اش هیچ‌چیز نمی‌تواند او را محدود کند. با اینکه در مدرسه شاگرد اول بود، اما به‌خاطر شرایط زندگی و فقر در ۱۷ سالگی ترک تحصیل کرد و برای رسیدن به آزادی و معیشت بهتر به تهران مهاجرت کرد.
آنجا به سرعت در رستورانی به سرآشپزی رسید و توانست استعدادهای فراوان خود را در دنیای جدید به‌کار گیرد.اما داریوش، جوانی که خود را در مسیر زندگی می‌ساخت، وقتی آزادی مردمش به خطر افتاد، در اعتراضات ۱۴۰۱ فریاد آزادی سر داد. اما دژخیمان خامنه‌ای که نمی‌خواستند صدای آزادی‌خواهی مردم به جایی برسد، او را دستگیر و به‌شدت شکنجه کردند. بدن او سیاه و کبود شد، استخوان‌هایش شکست و در نهایت در ۱ مهر ۱۴۰۱ در زندان به شهادت رسید.
خانواده داریوش در زاهدان بی‌خبر از وضعیت او بودند تا اینکه یکی از دوستانش به آنها خبر داد. بعد از جستجو و پیگیری‌های زیاد، خانواده‌اش توانستند جسد او را از پزشکی قانونی کهریزک تحویل بگیرند. رژیم تلاش کرد مرگ او را خودکشی اعلام کند، اما آثار شکنجه و ضربات جسمی ثابت کرد که داریوش شهید راه آزادی است.
در آرامستان زاهدان، داریوش قهرمان در کنار دیگر شهیدان قیام به خاک سپرده شد و تنها یک هفته بعد از شهادت او، جمعه خونین زاهدان رخ داد و شهیدان جدیدی چون خدانور به صف شهدای آزادی پیوستند.
داریوش ریگی، همچنان در دل‌ها زنده است و راهش در خیابان‌ها ادامه دارد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر