زمین، هنوز از خون پاک نوجوانی که برای آزادی برخاست، گلگون است. اینجا، کنار مزار علیرضا استوان، شهید ۱۷ساله‌ای که در قیام آبان ۹۸، شامگاه شنبه ۲۵ آبان در میدان فرمانداری رباط کریم، با گلوله مزدوران خامنه‌ای به خاک افتاد، ایستاده‌ایم.
نوجوانی که در اوج زندگی، در برابر دیکتاتوری ایستاد و جان شیرینش را فدای آرمان آزادی کرد.علیرضا، فرزند دلاور آلارد، که پدرش را در کودکی از دست داده بود، امید و تکیه‌گاه مادرش بود. اما آدمکشان خامنه‌ای حتی این تکیه‌گاه را از او گرفتند. مادر علیرضا، مثل صدها مادر دیگر، هنوز چشم‌انتظار است، اما نه برای بازگشت فرزند، بلکه برای روزی که عدالت اجرا شود و خون عزیزان‌شان بی‌پاسخ نماند.
این پنجشنبه، همراه با مادران داغدار، با قلب‌هایی مملو از اندوه و خشم، یاد علیرضا و صدها علیرضای دیگر را گرامی می‌داریم. نگاه‌های آخر، لبخندهای آخر... چند لحظه‌ای که برای همیشه در خاطره مادران جاودانه شد. این دل‌های سوخته، این قلب‌های زخمی، سوگند خورده‌اند که راه فرزندان‌شان را ادامه دهند. نام و خون علیرضا استوان، شعله‌ای در مسیر آزادی است، که هرگز خاموش نخواهد شد.
🌹 یاد و راه شهیدان قیام زنده و جاوید باد 🌹
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر