پنجشنبه آخر سال است، اما این روز برای خانواده و دوستان سپهر اعظمی نه فقط لحظه‌ای برای سوگواری، بلکه نمادی از تعهد و ایستادگی است. امروز، در کنار مزارش، شمع‌ها روشن شده‌اند، گل‌ها بر سنگ حک‌شده با نامش قرار گرفته‌اند، اما چیزی که اینجا جاری است، فقط اشک نیست؛ بلکه آتشی است که در دل‌های عاشقان آزادی خاموش نمی‌شود.
سپهر اعظمی، جوانی که رویای آزادی را در سر داشت، در میان خیابان‌های خشم و امید، در دل اعتراضات ۱۴۰۱، با گلوله‌های سرکوبگران جانش را فدا کرد. او نه اولین بود و نه آخرین، اما نامش در قلب تاریخ حک شده است، در هر شعاری که هنوز در خیابان‌ها طنین‌انداز می‌شود، در هر چشمی که هنوز از ظلم به اشک می‌نشیند.
پنجشنبه آخر سال، روز مردگان نیست، بلکه روز پیمان زندگان است! بر مزار سپهر، سوگوار نمی‌ایستیم؛ بلکه عهد می‌بندیم که تا روزی که این خاک، آزادی را در آغوش بگیرد، راهش را ادامه خواهیم داد. سپهر، تو را فراموش نمی‌کنیم، نامت فریادی در خیابان‌ها خواهد ماند!
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر