مهدی ستارنسب رازلیقی یکی از فرزندان جسور این سرزمین بود که در روز ۲۵ خرداد ۱۳۸۸، برای شرکت در راهپیمایی مسالمت‌آمیز مردم تهران از خانه خارج شد؛ راهی خیابان شد تا فریادش را به همراه هزاران نفر دیگر به گوش جهانیان برساند؛ اما هیچ‌گاه بازنگشت.
خانواده‌اش هفته‌ها چشم‌انتظار خبری از او بودند. بی‌خبری‌شان، به اندوهی سنگین‌تر بدل شد، تا آنکه پس از دو ماه جست‌وجو، در مراجعه‌ای دردناک به بهشت زهرا، با لباسی روبه‌رو شدند که مهدی آن را در روز راهپیمایی به تن داشت. چهره‌اش دیگر قابل شناسایی نبود... اما لباسش گواهی می‌داد بر شهادتی خاموش و پنهان.
حکومت او را ربود و از مردم دزدید. نه محاکمه، نه حتی خبر... فقط پیکری در گور بی‌نام، که تنها نشانی‌اش، ردی از لباس بود.
مهدی ستارنسب، یکی از بی‌صداترین قربانیان روزهای خونین قیام ۸۸ شد. اما نامش، در حافظه تاریخی مردم ایران ثبت شد. او رفت تا بماند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر