.png)
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» این هفته وارد هفتاد و چهارمین هفته‌ی خود شد و همچنان پرقدرت ادامه دارد. هفته گذشته، در هفتاد و سومین سه‌شنبه‌ی این کارزار، زندانیان به‌صراحت اعلام کردند که «جنگ و اعدام دو روی سکه‌ی کشتار و سرکوب حکومت‌ها هستند» و نسبت به خطر افزایش اعدام‌ها هشدار دادند.
در پی بمباران مرگبار روز دوشنبه زندان اوین و تخریب گسترده بخش‌هایی از آن، از جمله بند ۲۰۹، نگرانی‌ها در مورد سرنوشت علی یونسی، دانشجوی نخبه زندانی، به شکل جدی افزایش یافته است.
براساس اخبار رسیده، هدایت‌الله فرزادی، رئیس زندان اوین، همراه با نیروهای گارد مسلح به بند ۴ این زندان یورش برده و زندانیان سیاسی را تحت فشار قرار داده است تا بدون وسایل شخصی به زندان تهران بزرگ منتقل شوند.
صبح دوشنبه، ۲ تیرماه ۱۴۰۴، زندان اوین هدف حمله‌ای هوایی قرار گرفت که به خسارت‌های جدی در بخش‌های مختلف این بازداشتگاه امنیتی منجر شد. شاهدان محلی از شکسته‌شدن شیشه‌ها، تخریب دیوارها و بروز آتش‌سوزی در سالن ورزشی، بهداری، کتابخانه و دیگر ساختمان‌های زندان خبر می‌دهند.
پس از حملات هوایی اخیر به تهران، بخش‌هایی از زندان اوین هدف اصابت قرار گرفت و وضعیت داخل زندان به‌شدت بحرانی شده است. گزارش‌ها از فروریختن بخشی از دیوارها، شکستن شیشه‌های بندها و آسیب‌دیدگی ساختمان‌های مختلف زندان حکایت دارند.
کانون حقوق بشر ایران گزارش می‌دهد که وضعیت در زندان خورین ورامین به‌شدت بحرانی شده و این زندان به‌طور کامل در وضعیت آماده‌باش قرار گرفته است.
.png)
برادر دادخواه شهریار محمدی اعلام کرده است که پدرشان در شهر بوکان بازداشت شده و خانواده هیچ اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری او ندارند.
مهدی ستارنسب رازلیقی یکی از فرزندان جسور این سرزمین بود که در روز ۲۵ خرداد ۱۳۸۸، برای شرکت در راهپیمایی مسالمت‌آمیز مردم تهران از خانه خارج شد؛ راهی خیابان شد تا فریادش را به همراه هزاران نفر دیگر به گوش جهانیان برساند؛ اما هیچ‌گاه بازنگشت.
با یاد شهید قیام، امیر ارشد تاجمیر
جوانی ۲۵ ساله، صدابردار صداوسیما، اما با صدایی رساتر از تمام فرکانس‌های رسمی؛ صدای وجدان مردمی که در عاشورای ۱۳۸۸ فریاد "نه به استبداد" سر دادند.
.png)
یاد و نام شهید قیام مهدی فرهادی‌راد (بلایی)
مهدی فرهادی‌راد، جوانی از اهالی شهرری و از خانواده‌ای مذهبی، در روز یکشنبه ۶ دی‌ماه ۱۳۸۸، ظهر عاشورا، به‌دلیل اصابت ۲۵ گلوله ساچمه‌ای به صورت، سر و سینه به طرز فجیعی به شهادت رسید.
با یاد شهید قیام، مصطفی کریم‌بیگی
🔹 سن: ۲۷ سال
🔹 وضعیت: تنها پسر خانواده
🔹 شغل: آزاد
🔹 زمان شهادت: ششم دی‌ماه ۱۳۸۸ (روز عاشورا)
🔹 محل شهادت: خیابان انقلاب، تهران
مصطفی کریم‌بیگی، ۲۷ ساله و تنها پسر خانواده‌ای از تهران، یکی از شهیدان گمنام و سربلند قیام خونین عاشورای ۸۸ است. در روزی که عاشورا، به صحنه‌ای از شجاعت ملت بدل شد و حاکمیت، کربلا را در خیابان انقلاب بازسازی کرد، مصطفی نیز با حضور در اعتراضات مردمی، صدای «نه» به استبداد را فریاد زد.
اما این فریاد، با گلوله‌ای به پیشانی‌اش خاموش شد. تنها یک گلوله...
بر پیکر او هیچ زخم و کبودی نبود. نه نشانه‌ای از ضرب‌وشتم، نه آثار خفگی یا شکستگی. فقط یک سوراخ در پیشانی‌اش، که گواه روشنی از نحوه به شهادت رساندن اوست.
جنازه مصطفی، پس از گذشت ۱۵ روز، در تاریخ ۲۱ دی‌ماه توسط خانواده‌اش شناسایی شد. اما درد ماجرا هنوز تمام نشده بود. روز چهارشنبه ۲۳ دی‌ماه، ساعت ۸:۳۰ شب، در تاریکی و بدون حضور خانواده و دوستان، مصطفی را در سکوت به خاک سپردند. تماس آخر با خانواده، نه برای وداع، بلکه برای اطلاع از دفن پنهانی بود.
پس از آن، به خانواده‌اش پیشنهاد شد که در قبال دریافت دیه، سکوت کنند. اما آنان این پیشنهاد را قاطعانه رد کردند. مادر و پدر مصطفی خواستار شناسایی و محاکمه قاتلان فرزندشان و آزادی همه زندانیان قیام شدند.
مصطفی، نه فقط فرزند یک خانواده، بلکه صدای یک نسل بود؛ نسلی که در خیابان انقلاب ایستاد، فریاد زد، کشته شد، اما هرگز تسلیم نشد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
.png)
در روز ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، خبر اعدام مجاهد کورکور، یکی از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری ۱۴۰۱، باردیگر زخم تازه‌ای بر پیکر جامعه‌ی دادخواه ایران نشاند. با این اعدام، شمار جان‌باختگان بر چوبه‌های دار رژیم به عدد یازده رسید.
در ادامه‌ی سرکوب‌های بیرحمانه و ضدانسانی، خانواده‌ی مجاهد شهید «کورکور» با در بسته دیگری مواجه شدند. مقامات امنیتی رژیم اعلام کرده‌اند که پیکر این زندانی سیاسی اعدام‌شده، تحویل خانواده نخواهد شد.
.png)
با یاد شهید قیام، احمد نعیم‌آبادی
احمد نعیم‌آبادی، جوانی ۲۵ ساله، در روز ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ در میدان آزادی تهران، صدای اعتراضش را به دیکتاتوری بلند کرد؛ صدایی که با گلوله‌ای سرکوب شد. او در جریان قیام مردمی علیه تقلب انتخاباتی، هدف گلوله مزدوران رژیم قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان رسول اکرم، جان باخت.
صبح چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، هم‌زمان با سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد (عباس) کورکور، یکی از جوانان بازداشتی قیام ۱۴۰۱ در ایذه، توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در زندان شیبان اهواز اعدام شد.
در روزی که ملت ایران با الهام از حماسه عاشورا به خیابان‌ها آمدند تا فریاد «نه» به استبداد سر دهند، شاهرخ رحمانی، جوانی ۲۶ ساله، با خون خود سندی شد بر جنایت آشکاری که در روز روشن رخ داد.
محمد مختاری؛ ایستاده مردن در راه آزادی
محمد مختاری، جوان ۲۲ ساله و دانشجوی مهندسی معدن دانشگاه شاهرود، یکی از شهدای مظلوم قیام ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ بود. او در خیابان رودکی تهران، تنها پنجاه متر مانده به خیابان توحید، هدف گلوله مستقیم قرار گرفت؛ گلوله‌ای که پیشانی‌اش را شکافت
صانع ژاله، دانشجوی رشته هنرهای نمایشی دانشگاه هنر تهران و کرد سنی‌مذهب، در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ در جریان اعتراضات ۸۸، به ضرب گلوله کشته شد. رسانه‌های حکومتی تلاش کردند با نمایش کارت بسیج جعلی، او را بسیجی معرفی کنند و حتی خانواده‌اش را تحت فشار گذاشتند تا این دروغ را تایید کنند.
در ظهر داغ ۳۰ خرداد ۱۳۸۸، در میانه‌ی فریادهایی که خیابان‌های تهران را پر کرده بود، ناگهان گلوله‌ای سکوت ابدی را به جان دختری نشاند که آمده بود فقط نگاه کند، نه بجنگد.
.png)
با یاد محمدجواد پرنداخ، شهید خاموش قیام ۸۸
محمدجواد پرنداخ، دانشجوی سال چهارم مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان، از جمله چهره‌های فرهیخته و فعال در حوزه فرهنگ و ادب زبان کردی بود.
.png)
با یاد شهید قیام، شهرام فرج‌زاده طارانی
شهیدی که زیر چرخ‌های سرکوب، جاودانه شد.
در روز عاشورا، ششم دی‌ماه ۱۳۸۸، خیابان‌های تهران در التهاب اعتراضات مردم به حاکمیت استبدادی شعله‌ور بود.
.png)
مادری که خونش، فریاد اعتراض شد
۳۰ خرداد ۱۳۸۸، یکی از خونین‌ترین روزهای اعتراضات مردمی در تهران. روزی که بسیاری از مردم، در پی اعتراض به تقلب در انتخابات ریاست جمهوری، در خیابان‌ها فریاد حق‌طلبی سردادند و پاسخ‌شان گلوله و سرکوب بود.
.png)
شبنم سهرابی، زنی از دل مردم، مادری تنها و نجیب، در روز عاشورای سال ۱۳۸۸، در میدان ولیعصر تهران، بی‌دفاع و مظلومانه به دست خودروی نیروی انتظامی، زیر گرفته و به شهادت رسید.
