سپهر مقصودی، جوان ۱۴ ساله از دیار ایذه، در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱، در میانهٔ خروش اعتراضات مردمی، با شلیک مستقیم مزدوران خامنهای به شهادت رسید. او یکی از هزاران شهیدی بود که قلبشان برای آزادی و عدالت میتپید، اما صدایشان را با گلوله خاموش کردند. اما آیا واقعاً خاموش شدند؟
سپهر، نوجوانی بود که نهتنها نامی در میان شهدای قیام، بلکه نشانی از جسارت، امید و آرمانهای یک نسل است. خون پاکش، بر سنگفرشهای ایذه نقش بست، اما پیامش هنوز در گوشها طنینانداز است؛ پیام ایستادگی در برابر ظلم، پیام آرزوی ایرانی آزاد.
سپهر مقصودی نماد مقاومت و عشق به وطن بود، و اکنون در قلب همهٔ آزادیخواهان جای دارد. او جاودانه شد، و یادش، انگیزهای برای ادامهٔ راه خواهد بود. تا روزی که هیچ آزادیخواهی دیگر، قربانی استبداد نشود، این راه ادامه دارد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر