در شب‌های خفقان و ظلم، وقتی خیابان‌ها را سکوتی سنگین فرا گرفته بود، امیرجواد اسعدزاده، جوان ۳۰ ساله‌ی مشهدی، قلم را به‌دست گرفت تا دیوارهای شهر را به فریاد عدالت آغشته کند.
او برای نوشتن حقیقت، برای زنده نگه‌داشتن شعله‌ی اعتراض، جانش را به خطر انداخت. اما مزدوران خامنه‌ای که از هر صدای آزادی می‌ترسند، او را به بند کشیدند.شلاق‌های بی‌رحمانه‌ی باتوم، مشت‌های سنگین استبداد، و شکنجه‌های وحشیانه نیز نتوانستند روح بزرگ امیرجواد را در هم بشکنند. اما جسمش تاب نیاورد. روز ۲۹ آبان ۱۴۰۱، او زیر ضربات مرگبار جلادان جان داد، اما نامش تا ابد در تاریخ آزادی‌خواهی ماندگار شد.
پیکر پاک این شهید در خاک بهشت جوادالائمه‌ی مشهد آرام گرفت، اما راهی که او پیمود، هنوز باز است، هنوز ادامه دارد…
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر