سیاوش محمودی؛ نوجوانی که با گلولهی بیداد خاموش شد، اما فریادش باقی ماند
سیاوش محمودی، نوجوان ۱۶سالهای که رویای آیندهای آزاد را در سر داشت، در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، با گلولهی نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی، جانش را از دست داد.
اما سیاوش نمرد، او در هر شعاری که برای آزادی فریاد زده میشود، در هر چشمی که از ظلم پر از اشک میشود، و در هر گامی که برای دادخواهی برداشته میشود، زنده و جاوید است.لیلی مهدوی، مادر داغدار این جاویدنام، با بغضی در گلو اما با عزمی راسخ، دادخواه خون فرزندش است. صدای مادران دادخواه خاموش نخواهد شد، آنها پرچمداران حقیقتاند، آنها نماد ایستادگی در برابر ظلماند.
دادخواهی ادامه دارد، حتی اگر گلولهها بخواهند سکوت را به خیابانها تحمیل کنند.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر