زانیار؛ یک دست، هزار ایستادگی
زانیار اللهمرادی، جوان پرشور و استوار سنندجی، با وجود از دست دادن دست چپش در حادثهای در سالهای گذشته، هیچگاه از زندگی، تلاش و آرمانهایش عقب ننشست. خانوادهاش همیشه میگفتند: «زانیار فقط یک دست داشت، اما همان یک دستش را هم برای آزادی و زندگی بهتر مردمش به میدان آورد.»
در شامگاه ۲۴ آبان ۱۴۰۱، او در کنار جمعی از جوانان در خیابان عباسآباد سنندج حضور داشت؛ شبی که شهر در التهاب و مقاومت میتپید. با ورود نیروهای انتظامی و تنشهای سنگین، زانیار هدف اصابت قرار گرفت و از ناحیه بدن زخمی شد. تلاش یارانش برای انتقال فوری او به بیمارستان توحید به دلیل خونریزی شدید کافی نبود و زانیار در همان شب جان باخت.
پیکر او در قطعه ۱۲ بهشت محمدی سنندج به خاک سپرده شد؛ جایی که امروز، نامش همچون پرچمی از ایستادگی در حافظه شهر میدرخشد.
او جملهای داشت که بارها تکرار میکرد:
«هفت بار سقوط کن، هشت بار بایست.»
و زندگیاش تجسم کامل همین باور بود؛ زانیار، جوانی که حتی با یک دست هم از ایستادن دست نکشید.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر