رد شدن به محتوای اصلی

پست ویژه

امتناع از تحویل پیکر مهران بهرامیان پس از اعدام

  بر اساس گزارش‌ های رسیده، دستگاه قضایی از تحویل پیکر مهران بهرامیان به خانواده‌اش خودداری کرده است. خانواده‌ ی او که در مقابل زندان دستگرد اصفهان چشم‌ انتظار بودند، در نهایت با درهای بسته روبه‌رو شدند و پیکر فرزندشان به آنان تحویل داده نشد. مهران بهرامیان ، جوان ۳۲ ساله و اهل سمیرم اصفهان، بامداد شنبه ۱۵ شهریورماه ۱۴۰۴ در زندان دستگرد به اتهام قتل یک نیروی بسیج اعدام شد. او متولد ۱۳۷۲ ، مجرد و سرپرست خانواده پس از سکته‌ ی پدرش بود. این جوان معترض در دی‌ماه ۱۴۰۱ ، در جریان اعتراضات سراسری بازداشت و به همراه برادرش فاضل بهرامیان تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت. شدت ضرب‌وشتم به حدی بود که دنده‌های مهران شکست و پرده‌ی گوش او پاره شد، اما با وجود تمام فشارها و شکنجه‌ها، هرگز تسلیم نشد. خودداری از تحویل پیکر او به خانواده، بار دیگر نگرانی‌ها درباره نحوه‌ ی برخورد با خانواده‌های زندانیان سیاسی و جان‌باختگان را پررنگ‌ تر کرده است. با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید https://t.me/shahidanAzadai96

محسن محمدپور؛ نان‌آور ۱۷ ساله خرمشهر

 


محسن محمدپور در ۲۷ مرداد ۱۳۸۱ در خرمشهر به دنیا آمد. او در خانواده‌ای پنج نفره و از طایفه منیعات بزرگ شد. به‌عنوان فرزند دوم خانواده، از کودکی تلاش می‌کرد باری از دوش خانواده‌اش بردارد.

بعد از مدرسه به کارگری ساختمان می‌رفت و برای کمک به هزینه‌های تحصیلش، زباله‌های قابل بازیافت جمع‌آوری می‌کرد. محسن نوجوانی پرانرژی، شاد و علاقه‌مند به فوتبال بود، اما بیشتر از هر چیز، نان‌آور کوچک خانه بود.

روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸، در جریان ناآرامی‌های خرمشهر، محسن آسیب شدیدی دید. چند روز بعد، در ۲۹ آبان در بیمارستان ولیعصر خرمشهر جان باخت. رفتنش، قلب خیلی‌ها را شکست و نام او به نمادی از کودکان کار و نوجوانانی تبدیل شد که در سنین کم، بار زندگی را به دوش می‌کشند.

درباره‌اش نوشتند:

«با دستای فقیر، با چشمای محروم، با پاهای خسته... یه مرد بود؛ یه مرد.»

محسن نه‌تنها نوجوانی از خرمشهر، بلکه صدای نسل خاموشی بود که زودتر از موعد، مرد می‌شوند.



با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96

نظرات

پست‌های پرطرفدار