فرشته احمدی، متولد ۶ آبان ۱۳۶۹، مادر دو کودک خردسال به نامهای باوان ۶ ساله و میران ۳ ساله، در روز ۵ آبان ۱۴۰۱ در مهاباد جان خود را فدای حقیقت و مبارزه برای آزادی کرد.
او در حالی که در بالکن خانهاش ایستاده و مشغول آویزان کردن لباسهای پسر سه سالهاش بر روی طناب بود، توسط نیروهای امنیتی رژیم ایران هدف شلیک قرار گرفت. گلولهای که به قلب و قفسه سینه فرشته اصابت کرد، جان او را در دم گرفت. مأموران امنیتی در آن روز، به افرادی که پشت پنجره یا در ماشین ایستاده بودند شلیک میکردند تا مانع فیلمبرداری و ثبت سرکوب وحشیانه اعتراضات شوند.
به گفته ابراهیم احمدی، برادر فرشته، و باوان، دختر خردسال او، فرشته درست در لحظهای که بالای پشت بام رفته بود تا لباسهای میران را بیاویزد، مورد اصابت گلوله قرار گرفت. تلاش رژیم برای تحریف حقیقت، با ادعای ناصر عتباتی، رئیس کل دادگستری آذربایجان غربی، مبنی بر اینکه شلیک گلوله از داخل منزل انجام شده، ناکام ماند. ابراهیم احمدی این ادعا را تکذیب کرد و تأکید داشت که خانواده یقین دارند فرزندشان توسط نیروهای امنیتی کشته شده است.
تصویر و روایت گریه فرزندان خردسال فرشته بر سر مادرشان، و مقاومت این مادر شجاع، توجه جامعه جهانی را جلب کرد و نماد مظلومیت و ایستادگی مردم ایران در برابر سرکوب بیرحمانه شد.
فرشته احمدی با شهادتش، یادآور است که حتی زنان و مادران در دفاع از حقیقت و عدالت میتوانند الگوهای بیهمتایی برای مبارزه و مقاومت باشند. خون پاک او و هزاران شهید دیگر، روشنایی مسیر آزادی و عدالت برای نسلهای آینده ایران خواهد بود.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر