رد شدن به محتوای اصلی

پست ویژه

امتناع از تحویل پیکر مهران بهرامیان پس از اعدام

  بر اساس گزارش‌ های رسیده، دستگاه قضایی از تحویل پیکر مهران بهرامیان به خانواده‌اش خودداری کرده است. خانواده‌ ی او که در مقابل زندان دستگرد اصفهان چشم‌ انتظار بودند، در نهایت با درهای بسته روبه‌رو شدند و پیکر فرزندشان به آنان تحویل داده نشد. مهران بهرامیان ، جوان ۳۲ ساله و اهل سمیرم اصفهان، بامداد شنبه ۱۵ شهریورماه ۱۴۰۴ در زندان دستگرد به اتهام قتل یک نیروی بسیج اعدام شد. او متولد ۱۳۷۲ ، مجرد و سرپرست خانواده پس از سکته‌ ی پدرش بود. این جوان معترض در دی‌ماه ۱۴۰۱ ، در جریان اعتراضات سراسری بازداشت و به همراه برادرش فاضل بهرامیان تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت. شدت ضرب‌وشتم به حدی بود که دنده‌های مهران شکست و پرده‌ی گوش او پاره شد، اما با وجود تمام فشارها و شکنجه‌ها، هرگز تسلیم نشد. خودداری از تحویل پیکر او به خانواده، بار دیگر نگرانی‌ها درباره نحوه‌ ی برخورد با خانواده‌های زندانیان سیاسی و جان‌باختگان را پررنگ‌ تر کرده است. با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید https://t.me/shahidanAzadai96

سارا دلدار؛ پرستار شهید قیام ۱۴۰۱ در رشت

 


زندگی و شجاعت یک پرستار

سارا دلدار، پرستار ۳۲ ساله اهل رشت، از نخستین روزهای قیام سراسری ۱۴۰۱ در کنار مردم بود. او نه برای شهرت، بلکه برای نجات جان زخمی‌ها در خیابان‌ها حضور یافت. سارا دلدار با شجاعتی مثال‌زدنی، مجروحان اعتراضات را مداوا می‌کرد و همین ایستادگی انسانی، او را در صف نخست دشمنی رژیم قرار داد.

مجروحیت و بازداشت

در مهرماه ۱۴۰۱، سارا دلدار در جریان اعتراضات مردمی هدف شلیک ساچمه‌ای نیروهای امنیتی قرار گرفت. او که از ناحیه سر و بدن به شدت آسیب دید، بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شد. دادگاه‌های فرمایشی رژیم او را تنها به جرم یاری رساندن به معترضان، به بیش از یک سال زندان محکوم کردند.


مقاومت در زندان

سارا دلدار در دوران اسارت، زیر شکنجه‌ها و فشارهای جسمی و روحی قرار گرفت. اما حتی در سخت‌ترین لحظات، در نوشته‌هایش بر این حقیقت پای فشرد که:

«من کاری نکردم جز اینکه زخمی‌ها را نجات دادم. سکوت نکردم در برابر وجدانم.»

او با وجود درد ناشی از ساچمه‌ها، همواره روحیه‌ای مقاوم داشت و صدایش پژواک آزادی‌خواهی در زندان بود.


شهادت بر اثر جراحات

در دی‌ماه ۱۴۰۲، سارا به‌طور مشروط آزاد شد تا درمان شود. اما زخم‌های ساچمه‌ها در سر و بدنش هرگز بهبود نیافت. سرانجام، در ۱۷ شهریور ۱۴۰۳ در بیمارستان رشت، به دلیل عفونت ناشی از ساچمه‌های باقی‌مانده جان باخت. رژیم حتی پس از شهادتش، بر خانواده‌اش فشار آورد تا از برگزاری مراسم عمومی جلوگیری کنند.


یاد و راه سارا دلدار

سارا دلدار نماد فداکاری و ایثار یک پرستار است که جان خود را برای مردمش گذاشت. نام او امروز در کنار شهدای قیام ۱۴۰۱ می‌درخشد و داستان زندگی‌اش الهام‌بخش نسلی است که آزادی را با خون خود طلب کردند.


با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید

https://t.me/shahidanAzadai96

نظرات

پست‌های پرطرفدار