۱۵ مرداد، یادآور سحرگاهی تلخ در سال ۱۳۹۹ است؛ روزی که مصطفی صالحی، یکی از بازداشتشدگان اعتراضات سراسری دیماه ۹۶، به حکم دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، اعدام شد.
مصطفی، یک کارگر ساده ساختمانی و پدر دو فرزند خردسال بود که برای تأمین معاش خانوادهاش مسافرکشی میکرد. او تنها "گناه"اش، شرکت در خیزش مردم علیه فقر، فساد و بیعدالتی بود.جمهوری اسلامی او را به اتهام قتل یک بسیجی در کهریزسنگ نجفآباد، بدون ارائه مدارک کافی و علنی، محاکمه و محکوم به اعدام کرد. حتی خانهای که دو فرزند یتیمش در آن زندگی میکردند، پس از اعدام پدر، توسط قوه قضاییه مصادره شد. این شدت قساوت، لکهای ننگین در کارنامه نظامی است که از هر فریاد آزادی، با سرکوب استقبال میکند.
مصطفی صالحی اکنون به یکی از نمادهای مقاومت و ایستادگی مردم معترض در ایران تبدیل شده است. او صدای نسلی بود که دیگر تحمل زنجیرهای فقر و بیعدالتی را نداشت. صدایی که شاید خاموش شد، اما پژواک آن هر روز بلندتر میشود.
یاد مصطفی را زنده نگه میداریم، تا آن روز که هیچ صدای آزادیخواهی با طناب اعدام خاموش نشود.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر