حسین سعیدی، جوانی اهل ایذه و از معترضان شجاع، در تاریخ ۲۹ آذر ۱۴۰۱ به همراه محمود احمدی در حمله مزدوران خامنهای به روستای پَرسوراخ، به شهادت رسید.
او جوانی بود که نه تنها سرش در برابر ظلم خم نشد، بلکه با ایستادگیاش، الهامبخش بسیاری از مردم شد.حسین و محمود، پس از اعتراضات گسترده مردم ایذه، با شجاعت از حق مردم دفاع کردند و وعده دادند که انتقام خون کیان پیرفلک را خواهند گرفت. این دو قهرمان، با جان خود فریاد زدند که ایران دیگر زنجیرهای استبداد را تحمل نخواهد کرد.
اما رژیم که همواره از صدای حق میهراسد، پس از قتل این جوانان شجاع، حتی از تحویل پیکرهای پاک آنان نیز خودداری کرد. مزدوران خامنهای، خانواده حسین را تحت فشار قرار دادند که بدون حضور پیکر فرزندشان، مراسم یادبود برگزار کنند. خانواده او که برای دریافت پیکر به اطلاعات اهواز مراجعه کردند، با خشونت و توهین مواجه شدند و مأموران اعلام کردند که حسین را دور از ایذه، بدون حضور خانواده، خاک خواهند کرد.
این رفتار ضدانسانی، ماهیت پلید رژیمی را نشان میدهد که حتی از خاک سرد شهیدان نیز میترسد. اما حسین سعیدی با جملهای که پیش از شهادت بر زبان آورده بود، چهره واقعی خود را به عنوان نماد ایستادگی و شجاعت نشان داد:
«این سر پیش هیچ رژیمی خم نمیشود.»
او سر خم نکرد و جاودانه شد. حسین، با خون پاک خود، نامش را در تاریخ مبارزات مردم ایران برای همیشه ماندگار کرد. یاد و نام او، همچون ستارهای روشن، الهامبخش همه کسانی است که برای آزادی و عدالت در ایران تلاش میکنند.
سلام بر حسین سعیدی، محمود احمدی و تمامی شهدای راه آزادی. یادشان گرامی و راهشان پررهرو باد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر