رامین آقازاده قهرمانی ۳۰ ساله که در جریان اعتراضات سراسری سال۸۸ در اثر شکنجه‌های وحشیانه در کهریزک جان خود را از دست داد. رامین قهرمانی در جریان اعتراضات سال۸۸ شناسایی شده و مأمورین امنیتی برای دستگیری به خانه‌اش مراجعه می‌کنند به دلیل عدم حضور رامین در منزل، مأموران به مادر او می‌گویند که فرزندش هر چه زودتر خود را معرفی کند. در تیر ماه ۸۸ رامین خود را معرفی می‌کند اما او را بازداشت و به زیر شکنجه می‌برند و ۱۵ روز بعد او را رها می‌کنند.
رامین با بدنی که آثار شکنجه بر روی آن مشهود است به خانه می‌رود، پس از دو روز بر اثر جراحات وارده و به‌دلیل لخته‌های خون موجود در سینه‌اش دچار تشنج شده و او را به بیمارستان منتقل می‌کنند اما در آغوش مادر جان می‌سپارد.
رامین پس از آزادی به مادرش گفته که چندین روز از پا او را آویزان کرده اند و در بازداشتگاه كهريزك و سپس در زندان اوین بوده است.
مادرش می‌گوید: « رامین وقتی به خانه برگشت دیگر آن رامین قیلی نبود. آثار ضرب و شتم روی بدن رامین پیدا بود و کمتر حرف می‌زد، پاهایش همه زخم بود. گردنش باد کرده بود... بر فرض هم اگر کسی جرمی مرتکب شد آیا باید اعدامش کرد؟ باید بکشند؟ چطور این بلا را سر بچه من آوردید؟ مگر من بچه‌ام را تحویل دادم که شما بکشید؟».
مادر رامین می‌گوید: «زمانی که کسی نمی‌دانست پول یعنی چی، پدر رامین پول دو تا خانه را خرج رامین کرد چشمش ناراحت بود. من دار و ندارم را گذاشتم برای رامین که وقتی فردا بزرگ شد نگوید که مادرم این کار کوچک را برای من انجام نداد... همینطوری توی کوچه بزرگشان نکردم.
آخر به همین راحتی بچه‌ات را از دست بدهی کجایت می‌سوزد؟ ... تا کسی سرش نیاید نمی‌فهمد ما چه کشیدیم.»
خانواده تحت تدابیر شدید امنیتی، فرزندشان را به خاک سپردند. پیکر رامین قهرمانی در قطعه ۲۱۶ ردیف ۷۴ شماره ۴۷ در بهشت زهرا آرمیده است.
پدر رامین نیز بعد از مدتی در داغ از دست دادن پسرش سکته کرده و جان خود را از دست می‌دهد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر