سمیه محمودی‌نژاد، زن ۲۶ ساله بلوچ اهل قلعه‌گنج کرمان، در روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات مردمی علیه رژیم جمهوری اسلامی، به دست مأموران سرکوبگر خامنه‌ای به شهادت رسید. او در مقابل چشمان فرزند ۸ ساله‌اش توسط مأموران لباس شخصی سپاه با شلیک شش گلوله جان باخت، حادثه‌ای که دل هر انسانی را به درد می‌آورد و تصویر واقعی ظلم و سرکوب در ایران را نشان می‌دهد.
سمیه از کودکی با محرومیت و سختی‌های زندگی دست و پنجه نرم می‌کرد و عاشق کردستان، مردم و فرهنگش بود. او هرگز در برابر ظلم سر خم نکرد و همواره در کنار مردم ایستادگی کرد.
پس از این جنایت، خانواده او نیز تحت فشار و خشونت قرار گرفتند: برادرش تیر خورد، مادرش از غم از دست دادن سمیه و تیر خوردن پسرش اقدام به خودکشی کرد و پدرش از شدت ناراحتی سکته کرد. این حادثه نمادی تلخ از سرکوب زنان و خانواده‌های فعال در مبارزه با ظلم در ایران است.
این جنایت، علاوه بر اثرگذاری مستقیم بر خانواده شهید، پیامی آشکار برای مردم ایران بود: رژیم به هر صدای اعتراض و مبارزه با ظلم، با خشونت و ترور پاسخ می‌دهد. سمیه محمودی‌نژاد امروز به نماد مقاومت زنان بلوچ و ایستادگی علیه بی‌عدالتی تبدیل شده است.
نام و راه او تا همیشه یادآور شجاعت، ایستادگی و عشق به آزادی خواهد بود و یاد او باید در صفحات تاریخ مقاومت ایران ثبت شود.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر