صبح ۱۷ دی ۱۴۰۱، رژیم جمهوری اسلامی با اعدام دو جوان دلیر، محمدمهدی کرمی و محمد حسینی، تلاش کرد با ایجاد ترس و سرکوب، موج اعتراضات را خاموش کند.
اما خون پاک این دو شهید نهتنها باعث ترس نشد، بلکه موجی از خشم و نفرت را در دل مردم ایران و آزادیخواهان جهان شعلهور کرد.در شهرهای مختلف ایران، کانونهای شورشی با به آتش کشیدن مراکز سرکوب و نمادهای دیکتاتوری، پیام «آتش پاسخ اعدام است» را به روشنی فریاد زدند. این اقدامها نشان داد که هر اعدام به جای ایجاد ترس، انگیزهای مضاعف برای ادامه مبارزه ایجاد میکند.
در خارج از کشور نیز، ایرانیان آزادیخواه با تجمعات گسترده و شعارهایی همچون «قسم به خون یاران، ایستادهایم تا پایان» حمایت و همبستگی خود را با مردم داخل ایران اعلام کردند. این جنایت بیرحمانه، جامعه بینالمللی را نیز به واکنش واداشت و خواستهها برای اقدام قاطع علیه رژیم جمهوری اسلامی را افزایش داد.
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، در پیام خود تأکید کردند که اعدامها و سرکوبهای رژیم نه تنها باعث توقف قیام مردم نخواهد شد، بلکه انگیزهای مضاعف برای سرنگونی رژیم ایجاد میکند. او خواستار اقدام فوری ملل متحد و اتحادیه اروپا برای تحریم رژیم و اخراج مزدوران آن شد.
اکنون، محمدمهدی کرمی و محمد حسینی به نمادهای ایستادگی و قیام در برابر ظلم تبدیل شدهاند. خون آنان در رگهای جوانان ایران جاری است و عزم ملتی برای آزادی و عدالت را شعلهورتر کرده است. این روز تلخ، نه پایان، که سرآغازی بر فصلی نو از مبارزه و اتحاد در ایران است.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر