نقش فعال زنان ایرانی در اعتراضات سالهای اخیر به‌ویژه در اعتراضات سراسری آبان۹۸ بسیار چشمگیر بود. این فعالیت در شرایطی بود، که سیاست زن‌ستیزانه حکومت در ۴دهه گذشته همواره بر این پایه استوار بود که زنان را از صحنه اجتماع خصوصاً از صحنه مبارزه علیه حاکمیت به کنج خانه‌ها بکشاند.
سران حکومت با تکیه به ۲۵نهاد سرکوب زنان، انواع فشارهای روانی و تهدید و ممنوعیت بر زنان بر این باور بودند می‌توانند زن ایرانی را به تسلیم بکشانند. اما برعکس این تفکر بیهوده، زنان ایرانی نه تنها مرعوب این اقدامات سرکوبگرانه نشدند بلکه در قیامهای سالهای گذشته یا در کنار و دوشادوش مردان بودند یا در بسیاری موارد پیشاپیش مردان در نبرد و جانفشانی بودند. زنان شجاعی که در مقابل ظلم و ستم ولایت حاکمه ایستادگی کرده و جان خود را از دست دادند.
در اعتراضات سراسری آبان۹۸ زنانی پا به میدان گذاشتند که با جان‌باختن تعدادی از آنان به جهانیان نشان دادند که هیچ نیرویی را حتی قدرت مطلق حاکم بر ایران شب‌زده نیز توان مقابله با توان و اراده زنان ایرانی را ندارد.
این حضور چشمگیر تنها به آبان ماه ختم نشد در تمامی حرکات و اعتراضات دانشجویی، کارگری، معلمان و بازنشستگان و سایر اعتراضات اقشار مختلف مردم این حضور فعال به چشم می‌خورد.
در اینجا سر تعظیم فرود می‌آوریم در برابر شجاعت و از خودگذشتگی کسانی که طلایه‌داران و پیشتازان زنانی بودند که در قیام آبان‌ماه۹۸ شجاعانه در برابر گلوله‌های داغ سینه سپر کردند، و از نیروهای وحشی انتظامی و سپاه پاسداران ضدمردمی هراس به خود راه نداند.
یاد می‌کنیم از شهیدان قیام آبان۹۸ هم‌چون آذر میرزاپور، مهناز مهدیزاده، مینا شیخی، نکیتا اسفندانی، حلیمه سمیری، گلناز صمصامی، پریسا سیفی، زیبا خوشگوار، سپیده حسنی، مهسا رزمی و آزاده ضربی و دهها زن قهرمانی که در برابر گلوله و گاز اشک‌آور و باتوم ایستادند و داغ تسلیم زنان به حاکمیت پلید را بردل آخوندها گذاشتند.
آری زنان شهید قیام آبان۹۸ شیرزنانی بودند که با اراده انتخابگر تمامیت نظام زن‌ستیز را به چالش کشیده و در این مسیر خون خود را فدیه آزادی مردم و زنان ایران کردند.
سران حکومت با تکیه به ۲۵نهاد سرکوب زنان، انواع فشارهای روانی و تهدید و ممنوعیت بر زنان بر این باور بودند می‌توانند زن ایرانی را به تسلیم بکشانند. اما برعکس این تفکر بیهوده، زنان ایرانی نه تنها مرعوب این اقدامات سرکوبگرانه نشدند بلکه در قیامهای سالهای گذشته یا در کنار و دوشادوش مردان بودند یا در بسیاری موارد پیشاپیش مردان در نبرد و جانفشانی بودند. زنان شجاعی که در مقابل ظلم و ستم ولایت حاکمه ایستادگی کرده و جان خود را از دست دادند.
در اعتراضات سراسری آبان۹۸ زنانی پا به میدان گذاشتند که با جان‌باختن تعدادی از آنان به جهانیان نشان دادند که هیچ نیرویی را حتی قدرت مطلق حاکم بر ایران شب‌زده نیز توان مقابله با توان و اراده زنان ایرانی را ندارد.
این حضور چشمگیر تنها به آبان ماه ختم نشد در تمامی حرکات و اعتراضات دانشجویی، کارگری، معلمان و بازنشستگان و سایر اعتراضات اقشار مختلف مردم این حضور فعال به چشم می‌خورد.
در اینجا سر تعظیم فرود می‌آوریم در برابر شجاعت و از خودگذشتگی کسانی که طلایه‌داران و پیشتازان زنانی بودند که در قیام آبان‌ماه۹۸ شجاعانه در برابر گلوله‌های داغ سینه سپر کردند، و از نیروهای وحشی انتظامی و سپاه پاسداران ضدمردمی هراس به خود راه نداند.
یاد می‌کنیم از شهیدان قیام آبان۹۸ هم‌چون آذر میرزاپور، مهناز مهدیزاده، مینا شیخی، نکیتا اسفندانی، حلیمه سمیری، گلناز صمصامی، پریسا سیفی، زیبا خوشگوار، سپیده حسنی، مهسا رزمی و آزاده ضربی و دهها زن قهرمانی که در برابر گلوله و گاز اشک‌آور و باتوم ایستادند و داغ تسلیم زنان به حاکمیت پلید را بردل آخوندها گذاشتند.
آری زنان شهید قیام آبان۹۸ شیرزنانی بودند که با اراده انتخابگر تمامیت نظام زن‌ستیز را به چالش کشیده و در این مسیر خون خود را فدیه آزادی مردم و زنان ایران کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر