دایه کبری، مادر شهید قیام سلیمان شکری، نماد صبوری و مقاومت مردمان بوکان، در دومین سالگرد شهادت فرزندش، چشم از جهان فرو بست و به فرزند قهرمانش پیوست.
سلیمان شکری، یکی از جوانان شجاع و آزادیخواه بوکان، در جریان قیام سراسری ۱۴۰۱، در روز ۲۶ آبان بر اثر اصابت گلولههای ساچمهای مزدوران دیکتاتوری بهشدت مجروح شد. او سه روز با جراحات سنگین جنگید، اما سرانجام در تاریخ ۲۹ آبان ۱۴۰۱ به کاروان شهیدان راه آزادی پیوست.
دایه کبری، این مادر داغدیده، طی دو سال گذشته با قلبی زخمی اما استوار، یاد و راه فرزندش را زنده نگه داشت. او، همچون بسیاری از مادران شهدا، نماد عشقی بیپایان و مقاومتی خستگیناپذیر بود. اما قلب دایه کبری که از غم فقدان سلیمان همواره فشرده بود، سرانجام در دومین سالگرد شهادت فرزندش از تپش ایستاد و روحش به سوی فرزند جاودانهاش پر کشید.
نام دایه کبری و سلیمان شکری، همچون بسیاری از مادران و فرزندان این سرزمین، در حافظه تاریخی مردم ایران جاودانه خواهد ماند. دایه کبری، با فداکاری و صبر بینظیرش، الهامبخش ایستادگی و پایداری در برابر ظلم بود.
یادشان گرامی و راهشان پررهرو باد.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر