سارا دلدار، پرستار شجاع و فداکار که در جریان قیام سراسری سال ۱۴۰۱ به مجروحان رسیدگی می‌کرد، با قلبی بزرگ و روحی نیرومند، تا آخرین لحظات زندگی‌اش به آرمان‌های انسانی و عدالت پایبند ماند.
متاسفانه، سارا دلدار در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۴۰۳، به‌دلیل عفونت ناشی از شلیک ساچمه‌های نیروهای حکومتی، در بیمارستان رشت جان باخت.سارا دلدار، در حالی که در زندان لاکان رشت زندانی بود، با شجاعت و دلسوزی به درمان مجروحان قیام ۱۴۰۱ پرداخت و به‌عنوان یک قهرمان واقعی، با تمام توان خود به یاری آسیب‌دیدگان شتافت. او پیش از این در صفحه شخصی‌اش نوشته بود که حتی در شرایط دشوار زندان، به‌خاطر وجدانش و اصول انسانی‌اش، از عمل شجاعانه‌اش در نجات جان دیگران پشیمان نبوده است.
پس از آزادی مشروط سارا دلدار در دیماه ۱۴۰۲ به‌منظور درمان، امیدها برای بهبودی او به سرعت محو شد. ساچمه‌هایی که در بدن و سر او باقی مانده بود، عفونت‌های شدیدی به‌وجود آورد که به‌مرور زندگی او را به پایان رساند. در آستانه سالگرد قیام ۱۴۰۱، خانواده سارا دلدار تحت فشار مأموران اداره اطلاعات قرار گرفتند تا از علنی کردن درگذشت او جلوگیری کنند. به همین دلیل، مراسم تدفین سارا تنها با حضور تعداد محدودی از اعضای خانواده‌اش انجام شد و این فداکاری بزرگ در سایه سکوت قرار گرفت.
یاد سارا دلدار و فداکاری‌هایش، نه تنها نمادی از شجاعت و انسانیت در برابر ظلم و فساد است، بلکه به ما یادآوری می‌کند که برای تحقق عدالت و آزادی، باید با دلی شجاع و فداکار در برابر چالش‌ها ایستاد. او با ایثار و فداکاری‌اش، در شرایطی که بسیاری از ما در سایه ترس و سکوت به سر می‌بریم، نوری از امید و استقامت به‌جا گذاشت.
سارا دلدار با وجود همه فشارها و تهدیدات، به اصول انسانی و وجدان خود پایبند ماند و جان خود را فدای آرمان‌های آزادی و عدالت کرد. یاد او باید برای ما انگیزه‌ای باشد تا با قدرت و اراده‌ای قوی در راه تحقق حقوق انسانی و مبارزه با ظلم و فساد ادامه دهیم.
به یاد سارا دلدار و تمامی شهدای راه آزادی، با عزم و اراده‌ای استوار، به مسیر عدالت و حقیقت ادامه دهیم و یاد این قهرمانان را همیشه در دل‌هایمان زنده نگه‌داریم.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
نظرات
ارسال یک نظر