خاموشی ستاره ای دیگر
در آسمان ایرانزمین ستاره نوجوان دیگری خاموش شد . نوجوانی که متولد ۱۳۸۴ و تنها ۱۷ بهار از عمر او گذشته بود.
نوجوانی که برای آزادی جوانان دیگر این مرز و بوم و برای ساختن آینده ای بهتر برای مردم ایران روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهرری تهران به خیابان رفت تا آزادی را فریاد کند، اما پاسداران ضحاک خونریز، سر و صورت او را نشانه گرفته و متلاشی نمودند.
ابوالفضل امیرعطایی، نزدیک به ۸ ماه در اغما بسر برد. زمانی که به هوش آمد و توانست انگشتان خود را تکان داده و چشمانش را باز کند، خوشحالی عجیبی، سراسر وجود مادرش را فراگرفت. اما نمی دانست که واپسین روزها و حیات فرزندش را می بیند.
این خوشحالی طولی نکشید و روز جمعه ۵ خرداد ۱۴۰۲ ابوالفضل هم به دیگر یاران خود مانند نیکا شاکرمی، پگاه، غزاله، یلدا، میلاد و ... پیوست.
فریاد جگرخراش مادرش در آخرین لحظه این بود:
ماهم رفت، ماهت بمیرد آسمان
ما نیز همراه با مادر ابوالفضل فریاد می کنیم:
خامنهای ضحاک می کشیم زیر خاک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر